Przepisy upraszczające rozliczenia podatku VAT wprowadziły ulgę na tzw. „złe długi”. W największym uproszczeniu, wierzyciel który nie otrzymał należnej zapłaty ma prawo do obniżenia należnego podatku VAT, i obowiązek przywrócenia tej kwoty po otrzymaniu zapłaty. Z kolei dłużnik ma obowiązek obniżenia kwoty odliczonego podatku należnego, i prawo do jego przywrócenia po przekazaniu zapłaty wierzycielowi.
W Odoo obydwie te korekty przeprowadzamy w bardzo prosty sposób.
W przypadku wierzyciela, wystarczy wpisać ponownie do programu taką fakturę sprzedaży przywołując tego kontrahenta, podając ujemną kwotę i kod podatkowy „zła wierzytelność - powstanie”, oraz konto techniczne rozliczeń podatkowych. Warto przy tym założyć dodatkowy dziennik dla takich dokumentów, żeby nie przeszkadzały one w kolejnej numeracji zwykłych faktur sprzedaży. Sam systemowy numer faktury nie musi być identyczny z fakturą pierwotną - jej oryginalny numer podajemy w zakładce „PL Extra” w polu „Zmień numer dokumentu / Change JPK proof document”, i wpisujemy tam także jako „Data VAT” podatkową datę dokonania korekty pod którą trafi ona do rejestru JPK. Datę faktury i zarazem księgowania podajemy bieżącą, taką pod którą nastąpi księgowanie korekty. Zaś datę sprzedaży, i datę do zapłaty podajemy zgodnie z datami historycznymi z faktury pierwotnej. Program przeniesie kwotę VAT ze zobowiązań bieżących do zobowiązań odroczonych, i wykaże korektę w JPK.

Po otrzymaniu pieniędzy od dłużnika wystarczy jeszcze raz wpisać tę fakturę z tymi samymi danymi co poprzednio przy korekcie, i z kodem podatkowym „zła wierzytelność – wpłata”, tym samym kontem, jednak z normalną dodatnią kwotą. W zakładce „PL Extra” tak samo podajemy oryginalny numer faktury i bieżącą podatkową „Datę VAT” z dnia otrzymania zapłaty i odwołania korekty. Datę faktury i zarazem księgowania wprowadzamy jako bieżącą, pod którą ma się dokonać księgowanie. Zaś datę sprzedaży, i termin do zapłaty podajemy zgodnie z historyczną datą z faktury pierwotnej. Program przeniesie wtedy z powrotem kwotę VAT z konta zobowiązań odroczonych na konto zobowiązań bieżących i odpowiednio ujmie tę kwotę w JPK:

W przypadku przeterminowanego długu obsługa takiej korekty VAT jest podobnie prosta. Wystawiamy fakturę zakupu, w polu „Numer faktury” podając numer niezapłaconej faktury uzupełniony np. kropką (program może nie dopuszczać do wprowadzenia dwóch lub więcej identycznych oznaczeń faktur dla jednego dostawcy) a w zakładce „PL Extra” w polu „Zmień numer dokumentu / Change JPK proof document” podajemy ten numer w oryginalnym brzmieniu. Podajemy też historyczną datę faktury, datę sprzedaży, i termin do zapłaty, zaś datę księgowania podajemy jako bieżącą. Kwotę wprowadzamy w ujemnej wartości, dodajemy kod podatkowy „zły dług”, a jako konto podajemy konto techniczne rozliczeń podatkowych. W polu „Data VAT” w zakładce „Extra PL” podajemy podatkową datę dokonania korekty, pod którą trafi ona do rejestru JPK. Program przeniesie kwotę VAT z konta podatku naliczonego bieżącego na konto podatku naliczonego kolejnego okresu, i uwzględni ją w JPK. Podobnie jak w przypadku sprzedaży, warto rozważyć założenie oddzielnego dziennika dla takich faktur i korekt, by nie zakłócać kolejnej numeracji zwykłych faktur zakupu.

Po zapłacie zobowiązania postępujemy podobnie, wprowadzając fakturę zakupu z tymi samymi danymi faktury co poprzednio przy korekcie odliczenia VAT, czyli historyczną datę faktury, datę sprzedaży, i termin do zapłaty, a datę księgowania podajemy jako bieżącą, podobnie jak „Datę VAT” w której podajemy podatkową datę odwrócenia korekty czyli zapłaty zobowiązania. Podajemy też kwotę jako dodatnią i dodajemy kod podatkowy „zły dług zapłata”. Program przeniesie kwotę VAT z konta podatku naliczonego kolejnego okresu na konto podatku naliczonego bieżącego, i uwzględni tę korektę w JPK.

Podane wyżej numery kont są jedynie przykładowe, i w ramach wdrożenia dostosowujemy i konta i kody do potrzeb Klientów. Ci z Państwa którzy mają nieco szerszą znajomość Odoo mogą w łatwy sposób samodzielnie definiować czy ulepszać takie kody i powiązane z nimi znaczniki tzw. siatki podatkowej, korzystając z wbudowanych mechanizmów, poniżej są przykład ich budowy: